Supplementen DT_ FertiAdapt® voortplanting

Details

Dieetaanvullend diervoeder voor honden en katten.

ONDERSTEUNING VOOR DE BEREIDING VAN OESTRUS EN VOORTPLANTING.

Indicaties

• Nieuw aanvullend voer voor honden en katten, van beide geslachten, samengesteld en aanbevolen voor de voorbereiding van de bronst en voortplanting.

Dosering: 

 Aanbevolen gebruiksduur:

Vrouwtjes – vanaf de laatste fase van de dracht tot de volgende dracht is bevestigd.
Mannetjes – tijdens perioden van reproductieve activiteit

Verpakking:

60 tabletten van 1,5 g

Gebruiksaanwijzing:

Het aantal tabletten toedienen samen met het dagelijkse voerrantsoen of rechtstreeks in de bek van het dier. Raadpleeg een dierenarts voordat u het product gebruikt.

Extra info:

AMINOZUREN

Eiwitten zijn stoffen die C-koolstof (51-55%), O-zuurstof (21,5-23,5%), H-waterstof (6,5 – 7,3%), N-stikstof (15,5 – 18%) en kleine hoeveelheden zwavel (0,1 tot 2,5%) bevatten. en/of P-fosfor (0,1 tot 1,5%), sommige kunnen ook sporen van Fe, Cu en Zn bevatten. Ze vertegenwoordigen de essentiële bestanddelen van alle cellen. Naast de plastische functie leggen ze de katalytische (enzymbestanddelen) bloot, waardoor de chemische reacties worden gereguleerd die in de cel plaatsvinden. Vanuit voedingsoogpunt dragen ze, vergeleken met andere voedingselementen, in grotere mate bij aan de vorming van het organisme en aan de levering van materiaal voor de productie (melk, eieren, wol, enz.). Daarom hebben dieren een adequate aanvoer van eiwitten nodig via voeding; Uit de hydrolyse van eiwitten worden de basiseenheden van eiwitten verkregen: de aminozuren. De bekende aminozuren zijn talrijk, maar het aantal aminozuren dat deel gaat uitmaken van de eiwitsamenstelling zijn er in principe twintig. De complexe eiwitmoleculen die aanwezig zijn in de weefsels en circulerende vloeistoffen, in planten en dieren, worden allemaal gevormd door een zeer hoog aantal van één of verschillende aminozuren. zuren en dus de ongeveer 20 aminozuren die in de natuur voorkomen, kunnen door elkaar te combineren een zeer groot aantal eiwitten opleveren, elk met zijn eigen kenmerken. Van de 20 aminozuren die de meest uiteenlopende eiwitten kunnen vormen, kunnen er ongeveer 13 (niet-essentiële of biosynetiseerbare aminozuren) door het dierlijke organisme worden gesynthetiseerd; de overige 10-12 (essentieel of abiosynthetisch) moeten aan hen worden gegeven, omdat ze niet direct door het lichaam kunnen worden gesynthetiseerd.

• L-CARNITINE belangrijk onderdeel voor de diergezondheid; het speelt de fundamentele rol bij het transporteren van essentiële vetzuren van het cellulaire cytosol naar de mitochondriën, met als doel hun afbraak (bèta-oxidatie) en de daaruit voortvloeiende productie van energie in de vorm van ATP-moleculen. Deze energie is nodig voor het uitvoeren van normale dagelijkse activiteiten. L-carnitine kan daarom ook een belangrijke rol spelen in de beweeglijkheid van spermatozoa in relatie tot zijn rol in het energiemetabolisme van vetzuren, het heeft ook een beschermende functie van de gewrichten en grijpt in bij normale hartfuncties. In het bijzonder kan L-Carnitine een werking uitoefenen ter ondersteuning van de mannelijke voortplanting, met gunstige effecten op spermatozoa in termen van aantal, concentratie, mobiliteit en integriteit. De spermatozoa hebben voor het uitvoeren van hun functies veel energie nodig, die gedeeltelijk wordt geleverd door vetzuren met lange ketens. Daarom kan een lage beschikbaarheid van L-Carnitine een beperkende factor zijn in het vermogen van spermatozoa om energie te genereren.
• L-ARGININE aminozuurvoorloper van stikstofmonoxide (NO), dat door alle weefsels van het lichaam wordt geproduceerd en fundamentele functies van het cardiovasculaire systeem, het immuunsysteem en het zenuwstelsel vervult. In het bijzonder is arginine*1 een bron van stikstofmonoxide die nuttig is voor het proces van capacitatie (het vermogen om te bevruchten) en voor de acrosoomreactie (veranderingen van de spermakop waardoor deze de eicel kan binnendringen om deze te bevruchten) van de spermatozoa. Een suppletie op basis van L-arginine kan daarom nuttig zijn ter ondersteuning van de voortplanting. Arginine helpt bij het behoud van een uitstekende spermamobiliteit, waarvoor de aanwezigheid van putrescine, spermicidine en spermine vereist is, drie polyamiden bij de productie waarvan arginine een essentiële rol speelt. Een zeer interessante studie door Shafer et al (1997)*2 heeft aangetoond dat arginine ook de spermamorfologie verbetert door te melden dat het percentage morfologisch normale spermatozoa en progressieve motiliteit rechtstreeks verband houden. Zelfs bij normaal vruchtbare honden met een normaal spermiogram kan arginine voordelen hebben bij het vergroten van de beweeglijkheid van het sperma. Deze bevinding kan bijvoorbeeld nuttig zijn bij personen van wie de ejaculaten bestemd zijn voor conservering door middel van koeling of bevriezing.
• TAURINE wordt als vrije stof aangetroffen in dierlijke weefsels. Vlees, gevogelte, vis en schaaldieren zijn bijzonder rijk; terwijl het volledig afwezig is in de plantenwereld. Bij de meeste zoogdieren kan het worden gesynthetiseerd uit methionine en cysteïne, maar bij katten niet; bovendien is hij, omdat hij een veel hogere behoefte heeft dan de andere dieren, zeer gevoelig voor een tekort daaraan in de voeding. Hiervoor moeten vooral katten worden gevoed met diëten die rijk zijn aan taurine. Met name wat de voortplantingsfunctie betreft, heeft een onderzoek van Cornell University aangetoond dat laboratoriummuizen die een taurinevrij dieet krijgen, een grote kans hebben om steriel te zijn, omdat hun spermatozoa belangrijke veranderingen vertonen, vooral ter hoogte van de staart. Deze veranderingen verdwenen na de toediening van taurine in de voeding.

MICRO-ELEMENTEN

De micro-elementen zijn essentieel voor het voederen van dieren; Belangrijk aspect is dat ze (in tegenstelling tot andere voedingsstoffen) niet uit het dier kunnen worden gesynthetiseerd en daarom in voldoende hoeveelheden in het rantsoen aanwezig moeten zijn om aan de behoeften te voldoen. Mineralen spelen een belangrijke rol bij de controle van het metabolisme van dieren als bestanddelen van de prosteische groep van talrijke enzymen. Bovendien vervullen sommigen van hen enzymactivatorfuncties en komen ze in de vorming van hormonen en vitamines.

• SELENIUM is een mineraal met een antioxiderende werking. Deze actie is te wijten aan het feit dat het de samenstelling van glutathion-peroxidase binnendringt, een enzym dat de reductiereactie van glutathion, een krachtige endogene antioxidant, katalyseert. Het tekort aan selenium kan gepaard gaan met dat van vitamine E, een ander molecuul met een antioxiderende werking.
• ZINK is een mineraal; voornamelijk verdeeld in haren, veren, botten en tanden. Het wordt geabsorbeerd (niet alles wat in het rantsoen zit) in het darmkanaal en grote hoeveelheden calcium remmen het gebruik ervan. Het neemt deel aan de activiteit van koolzuuranhydrase, betrokken bij gasuitwisseling tussen weefsels; neemt deel aan het mechanisme dat verantwoordelijk is voor botverkalking, is betrokken bij de activiteiten van fosfatasen, pancreasamylase en insulinesynthese. Zink is daarom essentieel voor de groei, voor de keratinisatie van de huid en het haar, voor de osteogenese en chondrogenese en voor de normale functionaliteit van de testes en tubuli seminiferi. Het sperma bevat een hoog zinkgehalte, wat nodig is voor de synthese van het membraan en de staart van de spermatozoa. Een onvoldoende inname van dit mineraal via de voeding kan daarom de normale rijping van spermatozoa beïnvloeden, met mogelijk onvoldoende kracht en beweeglijkheid. Bovendien kunnen de testosteronniveaus ook worden beïnvloed door een tekort aan zink, omdat dit mineraal ook betrokken is bij de synthese van deze hormonen. Zink speelt een fundamentele rol bij de regulatie van hormonen in het vrouwelijke voortplantingssysteem. In feite is het essentieel voor de synthese van oestrogenen en progesteron.

VITAMINEN

Vitaminen zijn bioregulatoren van groot belang omdat ze, samen met de hormonen, alle fysiologische processen zowel direct als indirect via enzymatische mechanismen uitvoeren. Op basis van oplosbaarheid worden ze geclassificeerd als vetoplosbaar, die oplossen in vetten en in apolaire oplosmiddelen; en in water oplosbaar (ze stapelen zich niet op in het lichaam, dus het is essentieel om ze dagelijks via de voeding in te voeren) die oplossen in water en in polaire oplosmiddelen. Alle vitamines zijn verantwoordelijk voor specifieke taken en hun tekort kan disfunctie veroorzaken.

• VITAMINE Een (retinol) vetoplosbare vitamine die een zeer belangrijke rol speelt bij het gezichtsvermogen, de botgroei en het behoud van de normale functies van het immuunsysteem. Vitamine A is vooral wijdverbreid in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong, zoals lever, milt, melk en derivaten en eieren, maar is ook aanwezig in vis en plantaardige bronnen. Vitamine A komt ook tussen in de bescherming van het epitheel en is belangrijk voor het gezichtsvermogen, omdat het een integraal onderdeel is van rodopsine van het netvlies. Een andere functie die door deze vitamine wordt uitgeoefend, is de epitheliale beschermende functie; nuttige activiteit, vooral in de slijmafscheidende weefsels van het spijsverterings-, ademhalings- en urogenitale systeem. Maar bovenal heeft vitamine A een grote invloed op de voortplanting.
• VITAMINE E Vitamine E (in vet oplosbaar) ook wel alfa-tocoferol genoemd (van het Grieks: breng kinderen) ook wel vruchtbaarheidsvitamine genoemd. De functie ervan is antioxiderend, dat wil zeggen dat het een wegvangend effect heeft tegen vrije radicalen en verschillende zware metalen zoals lood en kwik. Het komt veel voor in de plantenwereld, vooral in de kiemen van granen en aanverwante oliën en in de groene delen van alle planten. In dierlijke weefsels zit vitamine E in kleine doses; behalve de placenta en de hypofyse die bijzonder rijk zijn. Het vervult belangrijke functies op het gebied van de voortplanting, zowel mannelijk als vrouwelijk. Dit effect is niet rechtstreeks de uitdrukking van een biologisch mechanisme dat wordt uitgevoerd door de vitamine (waarvan de fundamentele taak, in de levende dierlijke cel, de fysiologische antioxidant “bij uitstek” is, die vitamine A en verzadigde en onverzadigde vetzuren beschermt tegen verschijnselen die zich zelf voordoen. oxidatie); het lijkt er meer op dat dit een preventieve actie tegen vroegtijdige abortus en een actie tegen sommige vormen van onvruchtbaarheid uitvoert. Deze vitamine neemt ook deel aan de synthese en metabolische processen; het is begiftigd met oppervlakteactieve eigenschappen en is onmisbaar voor het ontstaan van veel enzymen en co-enzymen, voor de synthese van ascorbinezuur en nucleïnezuren. Het is ook in staat om de tolerantie van het lichaam voor giftige stoffen te vergroten. Eventuele symptomen van een tekort zijn voelbaar in de genitale sfeer en kunnen ook te wijten zijn aan een tekort aan selenium of de aanwezigheid van grote hoeveelheden vet, vooral als het ranzig is.
• FOLICZUUR Foliumzuur neemt deel aan de synthese van sommige aminozuren, zoals methionine/homocysteïne en glutaminezuur, en draagt bij aan een normale hematopoëse of aan het normale proces van de vorming van bloedcellen.
  Foliumzuur is ook erg belangrijk voor het goed functioneren van het zenuwstelsel.

PLANTAARDIGE INGREDIËNTEN

Vroeger werden alle kruiden en planten (eenjarige of meerjarige bomen of struiken) die in de “ateliers” van de apothekers werden gebruikt “officinals” genoemd. Tegenwoordig worden kruiden en geneeskrachtige planten gebruikt om het welzijn van mens en dier te behouden; ze kunnen als zodanig in de keuken worden gebruikt, als specerijen; bij de bereiding van kruidenthee, of werken met specifieke procedures voor de productie van voedingssupplementen, diergeneeskundige, cosmetica en andere producten. Voor elke officiële plant wordt het gebruikte onderdeel (bladeren, bloemen, zaden, schors, wortels, enz.) “medicijn” genoemd. Het medicijn bevat het fytocomplex, dat wil zeggen de reeks actieve ingrediënten die de eigenschappen van de plant karakteriseren, die niet kunnen worden gereproduceerd door chemische synthese. Het synergetische werk van de actieve ingrediënten van het fytocomplex verzekert de plant van een reeks eigentijdse acties.

• SPIRULINA ALGEN zeer rijk aan vitaminen, mineralen en eiwitten, bekend om zijn antioxiderende eigenschappen. Wetenschappelijk bekend als Arthrospira, leeft hij voornamelijk in subtropische zoete wateren. Het heeft een blauwgroene kleur en de typische spiraalvorm gaf het zijn naam. Het wordt beschouwd als een van de meest complete voedingsmiddelen ter wereld en bevat alle essentiële aminozuren, bestaat voor 60% uit eiwitten en heeft een hoge concentratie bètacaroteen, vitamine B12, ijzer en mineralen naast het zeldzame essentiële vetzuur GLA. (gamma-linoleenzuur). Het heeft daarom een uniek gehalte aan fytonutriënten; deze fytonutriënten kunnen een gunstige functie vervullen op het niveau van het immuunsysteem dankzij de rijkdom aan antioxidanten, de cellulaire gezondheid bevorderen en, dankzij het aanwezige chlorofyl, een ontgiftende werking bevorderen. Spirulina-algen staan bekend om hun chelaatvormende functie (die zware metalen “vasthoudt” en de eliminatie ervan bevordert zonder dat deze hun schadelijke functies hebben).
• KURKUMA Curcuma longa, ook wel Indiase saffraan genoemd. Uit de wortelstok worden actieve bestanddelen zoals curcuminoïden verkregen, waarvan curcumine de meest actieve is. De aanwezigheid van mineralen en vitamines in kurkuma maakt het een krachtige antioxidant die vrije radicalen bestrijdt.
• KANEEL kaneel heeft sinds de oudheid een breed scala aan toepassingen en werd als een zeer waardevolle specerij beschouwd. De typische geur en smaak van kaneel zijn kenmerkend voor een aldehyde in de etherische olie die kan worden verkregen door de maceratie van de Cinnamomum-schors. De meest waardevolle specerij wordt verkregen uit Cinnamomum zeylanicum, maar een andere bekende en wijdverspreide soort is de kaneel van Cinnamomum cassia. In veel gevallen is de commerciële specerij van het laatste type of een mengsel van verschillende kwaliteiten. Essentiële olie van kaneel bevat ongeveer 70% kaneelaldehyde (kaneelaldehyde). De afgelopen jaren zijn de functies van kaneelaldehyde diepgaander bestudeerd, vooral in relatie tot de voortplanting. Kaneel wordt uiteindelijk beschouwd als een krachtige natuurlijke antioxidant, het stimuleert de bloedcirculatie en draagt bij aan het behoud van een normaal cholesterolgehalte in het bloed.
• MELOEN De meloen (Cucumis melo L.) is een plant die behoort tot de familie Cucurbitaceae. De oorsprong ervan wordt betwist, maar de literatuur wijst naar zuidelijk en oostelijk Afrika. Tegenwoordig wordt het echter over de hele wereld gevonden en verbouwd. Deze plant maakt gebruik van de sappige vrucht die bekend staat om zijn voedings- en gezondheidseigenschappen. Vruchten variëren in grootte, vorm en schil en zijn rijk aan flavonoïden, alkaloïden, terpenen en vitamine E. Aan het vruchtvlees zijn verschillende gezondheidseigenschappen toegeschreven, waaronder de antioxiderende werking en de afvoerende werking van lichaamsvloeistoffen en de bescherming van de nierfuncties. Deze werkingen zijn nauw verbonden met de aanwezigheid van vitamine E en met de hoge concentratie SOD (superoxide dismutase), een enzym dat behoort tot de klasse van oxidoreductasen die in staat zijn het superoxide-anion te neutraliseren met als gevolg een antioxiderende werking.

Bibliografie:
*1 (O'Flaherty C. e al – L-arginine bevordert de capacitatie en acrosoomreactie in spermatozoa van runderen. – Biochim Biophys Acta 1674.215-221, 2004)
*2 (Scafer S., e al – De invloed van veelvuldig sperma verzameling over de spermakwaliteit van beaglehonden. - Deutsche tierarztliche wochenschrift, 104 (I): 26-29,1997).
*3 Voeding. 2011 mei;27(5):582-9. doi: 10.1016/j.nut.2010.04.002. Epub 13 augustus 2010. – Gad AS, Khadrawy YA, El-Nekeety AA, Mohamed SR, Hassan NS, Abdel-Wahhab MA Antioxiderende activiteit en hepatoprotectieve effecten van wei-eiwit en Spirulina bij ratten.
*4 Vooruitgang in onderzoek naar gezondheidswetenschappen – Proceedings of the 1st International Conference in One Health (ICOH 2017) – Herawati Herawati, Aulia Firmawati, Dyah Ayu Oktavianie Ardhiana Pratama, Anna Roosdiana. Potentiecombinatie van curcumine (Curcuma longa Linn.) en vitamine E naar oestrogeen- en progesteronprofiel op rat (Ratttus norvegicus) borstkankermodel.
*5 Dier. 2018 juni;12(6):1242-1249. doi: 10.1017/S175173111700235X. Epub 26 oktober 2017. – Sirotkin AV, Kadasi A., Stochmalova A., Balazi A., Földesiová M., Makovicky P., Chrenek P., Harrath AH Effect van kurkuma op de levensvatbaarheid, ovariële folliculogenese, vruchtbaarheid, ovariële hormonen en reactie op het luteïniserend hormoon van konijnen.
*6 Biomed Farmacother. 2017 april; 88: 52-60. doi: 10.1016/j.biopha.2017.01.054. Epub 13 januari 2017. – Hosni AA, Abdel-Moneim AA, Abdel-Reheim ES, Mohamed SM, Helmy H. Kaneelaldehyde verzwakt mogelijk zwangerschapshyperglykemie bij ratten door modulatie van PPARγ, pro-inflammatoire cytokines en oxidatieve stress.
*7 Life SCI.2010 5 juni;86(23-24):894-8.doi:10.1016/j.lfjs.2010.04.009.Epub 25 april 2010.-Iwaoka Y., Hashimoto R., Koizumi H., Yu J., Okabe T. Selectieve stimulatie door kaneelaldehyde van progesteronsecretie in menselijke bijniercellen
Een prospectieve farmacologische beoordeling van geneeskrachtige kruiden, Cucumis melo en Berberis vulgaris, vaak gebruikt bij de behandeling van nierziekten in Pakistan Naveed Ullah, Abad Khan, Salimullah Khan , Waqar Ahmad
Antioxidante en ontstekingsremmende eigenschappen van een Cucumis melo LC. extract rijk aan superoxide-dismutase-activiteit Ioannis Vouldoukis, Dominique Lacan, Caroline Kamate, Philippe Coste, Alphonse Calenda, Dominique Mazier, Marc Conti, Bernard Dugas